چهارشنبه ۰۵ اردیبهشت ۰۳

آموزش مقدماتی عکاسی همراه با فیلم برای مبتدی ها

۱۰۹ بازديد
 
 

عکاسی تنها راه ثبت اتفاقات جهان نیست اما مطئنا یکی از جذاب ‌ترین و اثر بخش‌ ترین روش‌ ها است. این هنر به دلایل فراوانی امروزه در بین بسیاری از مردم محبوب شده است و تصور شبکه ‌های اجتماعی، روزنامه‌ها و وبسایت‌ ها بدون عکس برای ما غیر ممکن شده است. گسترش صنعت ساخت تجهیزات عکاسی باعث شده که دوربین ‌ها در دسترس افراد زیادی قرار بگیرند اما واقعیت این است که همه این افراد عکس ‌های جذابی نمی‌گیرند چرا که آموزش‌های لازم را ندیده‌اند. آموزش عکاسی مقدماتی باعث می‌شود که بتوانید عکس ‌هایی اصولی و زیبایی بگیرید. آموزش اصول عکاسی در واقع یادگیری اصول کلی عکاسی در تمامی ژانر هاست. از اصول اولیه عکاسی می توان مواردی مانند نور سنجی، طرز کار با دوربین، آشنایی با تنظیمات دوربین و … را نام برد.

شاید در نگاه اول دوربین ها بسیار پیچیده به نظر برسند اما زمانی که بتوانید کار با آن ها را یاد بگیرید می توانید با آن عکس های خیلی خوبی بگیرید. آموزش عکاسی مقدماتی یا عکاسی پایه اولین قدم برای ورود به دنیای پر رمز و راز عکاسی است. اگر شما نیز یکی از علاقمندان به عکاسی هستید و قصد دارید به شکل حرفه ‌ای‌ تری عکاسی را دنبال کنید، در ابتدای راه  آموزش عکاسی باید با اصول اولیه عکاسی آشنا شوید. ما در این مطلب قصد داریم که در مورد این اصول صحبت کنیم و شما را برای عکاسی حرفه‌ای آماده کنیم.

انواع عکاسی

عکاسی هنر ثبت لحظه هاست. لحظه هایی که شاید هیچ وقت تکرار نشوند. عکاسی به شیوه های گوناگونی اجرا می شود و یک عکاس می تواند در زمینه های مختلفی فعالیت کند. مانند:

  • عکاسی پرتره
  • عکاسی از طبیعت
  • عکاسی ورزشی
  • عکاسی خبری
  • عکاسی علمی
  • عکاسی هنری
  • عکاسی مستند

هر کدام از این زمینه ها مزایا و مشکلات خاص خود را دارند و برای یادگیری آن ها باید در دوره های آموزشی مختص به همان زمینه شرکت کنید اما قبل از شرکت در دوره های تخصصی باید یک دوره آموزش اصول عکاسی مقدماتی را بگذرانید.

 

اصول اولیه عکاسی مقدماتی

پیش از بحث در مورد آموزش عکاسی مقدماتی باید بگوییم که شما علاوه بر دوربین ‌ها ممکن است که به لنزها و نرم ‌افزارهای عکاسی نیز نیاز داشته باشید تا بتوانید عکس‌ هایی زیبا بگیرید. گاهی ممکن است که به فلش یا سایر تجهیزات دیگر نیز نیاز داشته باشید. با این حال چند تعریف در عکاسی وجود دارد که با دانستن آن‌ها می‌توانید کار خود را به عنوان یک عکاس واقعی آغاز کنید.

نورسنجی؛ اولین قدم در آموزش اصول عکاسی مقدماتی

اولین قدم در آموزش اصول عکاسی مقدماتی، یادگیری نورسنجی است. برای عکاسان مبتدی، یادگیری نورسنجی همانند کلیدی است که با آن می توان یک عکس بسیار عالی گرفت. زمانی که شما بتوانید نورسنجی را یاد بگیرید در واقع شما یاد گرفته اید که دوربین را تحت کنترل خود در بیاورید. سرعت شاتر، دیافراگم و ایزو المان هایی هستند که از ترکیب آن ها با یکدیگر نورسنجی ایجاد می شود.

در ادامه یاد خواهید گرفت که این المان ها بر روی عکس ها چه اثراتی می گذارند.آن زمانی که شما یاد بگیرید که چطور با این المان ها کار کنید، می توانید از مُد منوآل دوربین استفاده کنید. مُد منوآل در واقع جایی است که کنترل کامل دوربین در دستان شماست و هیچ چیز اتوماتیکی در تنظیمات آن وجود ندارد. در دوره های آموزش اصول عکاسی بر مثلث نورسنجی تأکید فروانی برای به خاطر سپردن این سه المان می شود چرا که این سه المان نور ثبت شده از صحنه را کنترل می کنند.

 

سرعت شاتر

شاتر لایه ‌ای است که جلوی حسگر دوربین قرار می‌گیرد و تا زمانی که دوربین بخواهد کار تصویر برداری را انجام بدهد، کنار نمی ‌رود. بعد از این که حسگر به میزان کافی نور دریافت کرد، شاتر دوباره جلوی حسگر قرار می‌گیرد. سرعت شاتر به میزان باز و بسته شدن شاتر در یک تصویر گفته می ‌شود و تنظیم آن به صورت دستی یا نیمه اتوماتیک انجام می شود. هر چقدر این سرعت بیشتر باشد و شاتر بیشتر باز بماند، نور بیشتری به داخل سنسورهای دوربین می‌رسد. با سرعت شاتر می ‌توانید دو ویژگی عکس را تنظیم کنید. ویژگی اول تغییر میزان روشنایی تصویر است. ویژگی دوم نیز این است که با سرعت شاتر می‌توانید افکت ‌هایی دراماتیکی با ایستا کردن تصویر در حرکت بگیرید.

تنظیم دیافراگم

یکی دیگر از مواردی که باید در آموزش اصول عکاسی مقدماتی به آن بپردازیم، دیافراگم است در واقع اسم واقعی آن Aperture (اپرچر) است اما در ایران به اشتباه به آن دیافراگم می گویند و خب ما هم به خاطر شهرت زیاد این اشتباه، مجبوریم از کلمه دیافراگم استفاده کنیم. دیافراگم در دوربین های عکاسی به تیغه ‌هایی گفته می‌ شود که درون لنز قرار گرفته ‌است و با گشاد و تنگ شدن، میزان عبور نور از روزنه میانی را کنترل می ‌کنند در واقع می توان گفت که مانند عنبیه چشم عمل می کند. دیافراگم، میزان نور وارده به داخل دوربین و باز شدن لنزها و عمق تصاویر را نشان می‌ دهد.

هر چقدر که دیافراگم بازتر باشد، نور بیشتری به سنسورها می‌ رسد و عمق تصویر تنگ می ‌شود و بالعکس. نور از داخل یک نقطه به نام نقطه F عبور می‌کند و به داخل دوربین می‌رسد. این نقطه، یک نقطه در داخل لنز دوربین است که اجازه می‌دهد نور از داخل آن عبور کند. نقطه F در واقع وسط تیغه‌های دیافراگم قرار دارد.

ایزو یا حساسیت ISO؛ از مهم ترین اصول آموزش عکاسی

یکی دیگر از مهم ترین اصول آموزش عکاسی، استفاده درست از ایزو یا حساسیت است. ایزو در واقع حساسیت دوربین و حسگرها به نور را مشخص می ‌کند. هر چقدر که ایزوی یک دوربین حین عکاسی کم باشد، حساسیت دوربین به نور کمتر است و هر چقدر که ایزوی دوربین بیشتر باشد، میزان حساسیت حسگر دوربین به آن بیشتر است. دوربین ‌ها معمولا یک طیف از ایزوها را در اختیار عکاسان قرار می ‌دهند تا با آن‌ ها بتوانند در زیر نور زیاد یا کم عکس‌ هایی زیبا بگیرند.

عکاسان حرفه ‌ای معمولا در عکس برداری از محیط ‌های زیر نور خورشید از ایزوی زیر ۲۰۰ استفاده می‌کنند اما در شب و فضاهای روباز زیر نور ماه، میزان ایزو رو روی عدد ۵۰۰ تا ۷۰۰ تنظیم می‌کنند. استفاده درست از ایزو یکی از اصول اولیه آموزش عکاسی مقدماتی است و کسی که بتواند به خوبی ایزوی یک دوربین را تنظیم کند، بدون شک تصاویر زیباتری خواهد گرفت.

ترکیب بندی

ترکیب بندی یکی اصول اولیه عکاسی است که چندان به دوربین مربوط نمی‌شود و بیشتر به نگاه عکاس به دنیای بیرون بر می‌گردد. ترکیب، به شیوه چینش مؤلفه ‌ها در تصویر اشاره دارد. تفاوتی ندارد که نور تصویر چقدر باشد یا شما از کدام لنز استفاده می‌کنید؛ ترکیب بندی به خود سوژه اشاره دارد و باید موقعیت خود را نسبت به سوژه تغییر بدهید تا بتوانید عکس ‌های زیبایی بگیرید.

عکاسان حرفه‌ای معمولا با حرکت دوربین یا حرکت بدن خود و در برخی مواقع با استفاده از توانایی زوم، اقدام به انتخاب یک ترکیب بندی درست در عکاسی می‌کنند. تسلط بر ترکیب بندی درست، معمولا فقط با تمرین بهتر خواهد شد. برای بهتر شدن عکاسی بهتر است که به صورت مکرر عکس بگیرید و عکس‌ های خود را به افراد متخصص در این حوزه نشان بدهید تا بتوانید به درک درستی از ترکیب بندی برسید.

 

 

متریک؛ اساسی‌ترین اصول آموزش عکاسی مقدماتی

متریک نیز یکی اساسی‌ ترین مؤلفه‌ های آموزش عکاسی مقدماتی است که هر کسی که علاقمند به کار با دوربین عکاسی به طور حرفه ‌ای است، باید نسبت به آن شناخت بالایی داشته باشد. متریک به این مسئله اشاره دارد که شاتر مناسب دوربین و دیافراگم مناسب چه چیزی می‌تواند باشد و طبق چه مقدار نوری باید عکاسی کرد و ایزو چقدر باید باشد تا تصویر گرفته شده به زیباترین شکل ممکن ثبت شود.


اگر به تازگی دوربین خود را گرفته اید، حتماً کمی در یاد گیری سریع پیچ و خم های آن به کمک احتیاج دارید. چندین آموزش عکاسی برای تازه کار ها وجود دارند که فوت و فن عکاسی را با روشی برنامه ریزی شده به شما یاد می دهند. اما قبل از شروع کار شما باید ۳ مفهوم اساسی را یاد بگیرید: درجه بندی سرعت شاتر دوربین شما چگونه است؛ فاصله کانونی چه تأثیری بر کادر شما می گذارد؛ و دیفراگم دوربین چگونه وضوح عکس را کنترل می کند. در ادامه این مطلب هر سه موضوع را توضیح خواهیم داد، و همچنین برگه راهنمای رایگانی برای شما قرار می دهیم که می توانید آن را دانلود کنید و در عکاسی از آن استفاده کنید.

 

درس اول دوربین: درجه بندی سرعت شاتر را بشناسید

سرعت شاتر یکی از دو راه موجود برای کنترل کردن نور عکس است ( راه دیگر دیافراگم لنز است ). در حالت معمول، در عکاسی روزانه، شما معمولاً نباید نگران سرعت شاتر باشید، فقط کافی است سرعت شاتر به اندازه ای باشد که لرزش دست شما باعث تار شدن عکس نشود.

اما وقتی از سوژه ها متحرک با سرعت بالا عکس می گیرید، سرعت شاتر وارد یک قانون جدید می شود. هر چه شاتر شما به مدت طولانی تری باز باشد، سوژه شما مسافت بیشتری در زمان نورگیری حرکت می کند.

برای اینکه سوژه خود را ثابت ثبت کنید، باید سرعت شاتر را بالا بگذارید. کاری که بیشتر عکاسان ورزشی از آن استفاده می کنند، کار دیگری که عکاسان ورزشی انجام می دهند استفاده از تکنیک پنینگ – Panning است، این تکنیک به این صورت است که بر روی سوژه فوکوس می کنند و در حالی که دوربین را با سرعت سوژه به سمت حرکت سوژه حرکت می دهند دکمه شاتر را فشار می دهند. این کار سوژه شما را واضح ثبت می کند و پس زمینه را تار می کند، که باعث می شود حرکت سوژه در تصویر دیده شود.

درس دوم دوربین: چطور فاصله کانونی روی کادر شما تأثیر می گذارد

لنز ها با توجه به فاصله کانونی شان دسته بندی می شوند. این دسته بندی ها زاویه دید لنز ها را مشخص می کنند.

هر چه فاصله کانونی کمتر باشد، زاویه دید بیشتری خواهید داشت، به لنز های با فاصله کانونی پایین لنز های Wide ( واید – عریض ) گفته می شود.

وقتی با لنز واید عکس می گیرید ( مانند فاصله کانونی بین ۱۰mm تا ۱۸mm )، محدوده بیشتری را می توانید درون کادر قرار دهید، اما اجسام در تصویر کوچکتر خواهند بود.

هرچه فاصله کانونی بیشتر باشد ( مانند فاصله کانونی بین ۱۰۰mm تا ۲۰۰mm )، زاویه دید دوربین کمتر می شود. محدوده کمتری را می توانید درون کادر قرار دهید، اما سوژه ها در عکس بزرگتر دیده خواهند شد. به این لنز ها Telephoto ،Tele یا تِلهِ می گویند.

این روز ها اکثر لنز ها، لنز Zoom ( زوم ) هستند، این لنز ها بسیار مناسب هستند چرا که محدوده ای از فاصله کانونی را پوشش می دهند.

برای مثال لنز ۱۸-۵۵mm که به همراه خیلی از دوربین ها به فروش می رسد، فاصله کانونی بین ۱۸mm تا ۵۰mm را پوشش می دهد، که با آن می توان از فاصله کانونی واید تا فاصله کانونی نسبتاً تله استفاده کرد.

این لنز ها در ابتدا گزینه های خوبی هستند و محدوده قابل قبولی از فاصله کانونی را پوشش می دهند، اما دیر یا زود برای بزرگتر کردن محدوده فاصله کانونی به دنبال خرید لنز های دیگر هم خواهید رفت.

درس سوم دوربین: رابطه بین فوکوس و دیافراگم

دیافراگم لنز یکی از تعیین کننده های نور عکس است. دیافراگم مقدار نوری که به سنسور دوربین می رسد را کنترل می کند، اما سرعت شاتر مدت زمانی که نور به سنسور برخورد می کند را تعیین می کند.

اندازه دیافراگم دوربین علاوه بر مقدار نور ورودی به لنز عمق میدان عکس را هم مشخص می کند. عمق میدان کم یعنی فقط سوژه اصلی شما در وضوح کامل باشد، و هر سوژه دیگری در پس زمینه یا بین سوژه شما و دوربین محو خواهد بود. شما با استفاده از دیافراگمی باز ( مانند f/4 ) به چنین حالتی دست پیدا خواهید کرد.

به همین شکل می توانید با انتخاب دیافراگمی بسته ( مانند f/22 ) محدوده عمق میدان را بزرگتر کنید، که این کار باعث می شود سوژه های با فاصله از هم به اندازه قابل قبولی واضح باشند.

اینکه سیستم فوکوس خودکار دوربین را بشناسید خیلی به شما کمک می کند تا بفهمید دوربین در کدام قسمت کادر فوکوس می کند، و می توانید با کنترل آن مطمئن شوید که دوربین روی قسمتی که می خواهید فوکوس می کند.

اما علاوه بر فوکوس باید به دیافراگم هم توجه کنید، و تأثیر آن بر روی عمق میدان عکس را در نظر داشته باشید، تا زمانی که می خواهید پس زمینه محو باشد عمق میدان را کم بگیرید و اگر می خواهید محدوده زیادی واضح باشد عمق میدان را زیاد کنید.

توضیح عمق میدان

دیافراگم تعیین کننده اصلی محدوده ای از عکس است که کاملاً واضح است. هرچه دیافراگم بسته تر باشد ( ضریب Fبزرگتر باشد ) مقدار بیشتری از تصویر در وضوح کامل خواهد بود؛ هر چه دیافراگم باز تر باشد ( عدد f/ کوچکتر باشد ) محدوده کمتری از تصویر در وضوح کامل خواهد بود.

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در فارسی بلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.